Atmosfery wybuchowe w kontekście normy PN-EN 60079-10
- Michał
- 7 lip
- 2 minut(y) czytania

Wprowadzenie
Jednym z kluczowych zadań w zakładach przemysłowych jest zapewnienie bezpieczeństwa pracy, zwłaszcza w obszarach, gdzie mogą występować atmosfery wybuchowe. Norma PN-EN 60079-10 stanowi podstawę dla klasyfikacji takich obszarów, a jej celem jest zminimalizowanie ryzyka wystąpienia pożarów i eksplozji spowodowanych obecnością materiałów łatwopalnych.
Czemu służy norma PN-EN 60079-10?
Norma PN-EN 60079-10 definiuje zasady klasyfikacji obszarów niebezpiecznych, w których mogą wystąpić mieszanki palnych gazów lub par z powietrzem. Umożliwia to właściwe zaprojektowanie systemów wentylacyjnych oraz wybór odpowiednich urządzeń elektrycznych, aby zredukować ryzyko wybuchu.
Klasyfikacja atmosfer wybuchowych
Definicje stref:
Strefa 0: Obszar, w którym mieszanka palnych substancji w formie gazu lub pary występuje ciągle lub przez dłuższy czas.
Strefa 1: Obszar, w którym wystąpienie palnej atmosfery jest prawdopodobne w normalnych warunkach.
Strefa 2: Obszar, w którym palna atmosfera może występować jedynie w warunkach awaryjnych, a jej obecność nie trwa długo.
Wyznaczanie stref:Obszary niebezpieczne wyznacza się na podstawie:
Źródeł uwolnienia: Miejsca, z których mogą wydobywać się gazy lub pary, takie jak zbiorniki, rury czy urządzenia mechaniczne.
Częstotliwości i czasu trwania uwolnień: Określa się, jak często i jak długo następuje uwolnienie substancji palnych.
Parametrów chemiicznych i fizycznych: W tym gęstości, temperatury zapłonu i ciśnienia pary.
Gdzie mogą występować atmosfery wybuchowe?
Atmosfery wybuchowe mogą występować w różnych sektorach przemysłowych, w tym:
Przemysł chemiczny: Gdzie używa się i przechowuje chemikalia.
Przemysł petrochemiczny: W trakcie wydobycia i przetwarzania ropy naftowej i produktów naftowych.
Zakłady produkcyjne: Gdzie używa się materiałów, które mogą wydzielać łatwopalne opary, takich jak farby, rozpuszczalniki i substancje chemiczne.
Procedura klasyfikacji stref
W celu dokonania klasyfikacji stref należy wykonać następujące kroki:
Analiza procesu: Zrozumienie, jakie materiały są używane w zakładzie oraz jakie są ich właściwości. W potwierdzeniu przydatne będą dane dotyczące takich właściwości jak temperatura wrzenia, gęstość czy temperatura zapłonu.
Identyfikacja źródeł uwolnienia: Ocenienie potencjalnych punktów, z których może wydobywać się materiał, w tym analizowanie konstrukcji zbiorników, rurociągów oraz innych urządzeń.
Określenie strefy: Na podstawie danych o częstotliwości i czasie trwania uwolnienia, a także innych parametrów, określa się, do której strefy daną lokalizację można przypisać.
Dokumentacja: Klasyfikacja stref powinna być odpowiednio udokumentowana, a dane dotyczące źródeł uwolnienia oraz warunków wentylacyjnych należy regularnie aktualizować.
Kontrola i monitorowanie: Utrzymywanie i przeprowadzanie regularnych inspekcji warunków panujących w strefach niebezpiecznych oraz aktualizacja klasyfikacji w razie zmian w procesach czy w lokalizacji wyzwań.
Podsumowanie
Klasyfikacja stref zagrożenia wybuchem zgodnie z normą PN-EN 60079-10 jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa w zakładach przemysłowych. Dzięki prawidłowej identyfikacji oraz klasyfikacji atmosfer wybuchowych można znacznie zmniejszyć ryzyko pożarów i eksplozji. Nasza firma specjalizuje się w przeprowadzaniu dokładnych klasyfikacji stref, co pozwala na tworzenie bezpiecznych warunków do pracy.
Zachęcamy do współpracy w zakresie klasyfikacji stref zagrożenia wybuchem w Twoim zakładzie produkcyjnym!
.png)


Komentarze